Vrienden van Cobbenhagen

Frans_SEDA_NT_Government_Representative_Jakarta_1993_-_

Vrienden van Cobbenhagen

 

We hebben drie inleidingen, waarna een paneldiscussie, waarbij ook de aanwezigen het woord kunnen voeren.

 

Karel Steenbrink: over het ‘moderne kolonialisme’ dat Nederland inrichtte vanaf 1900 en dat gold tot aan de overheersing door de Japanners.

Nederland meende begin 20e eeuw heel naïef, dat dit moderne kolonialisme gevoelens van verlangen naar onafhankelijkheid zou wegnemen.

Ook wordt behandeld de grote uitbreiding van het katholieke onderwijs in die periode.

Het katholieke onderwijs behoort nog steeds tot het beste in Indonesië. Dat blijkt alleen al bij de Katholieke Universiteit Atma Jaya, waar de meerderheid van de studenten niet katholiek (dus moslim) is. Deze universiteit is opgericht door Alumnus Frans Seda, die zijn lessen en vriendschap met Cobbenhagen heeft vertaald naar Atma Jaya waar je net als in Tilburg méér opsteekt dan alleen je ‘vak’studie,

Gememoreerd mag worden in dit verband, dat de Katholieke Kerk in Indonesië voorstander was van de onafhankelijkheid. Dit ondanks het feit dat tijdens de verwarde en verwarrende episode van de ‘Bersiap’ katholieke geestelijken zijn vermoord.

Het feit dat de katholieken vóór onafhankelijkheid waren, speelt nog steeds een belangrijke rol in de politiek, met name op het vlak van de samenstelling van de regering.

Tot op de dag van vandaag zitten er in iedere regering enkele katholieken. Dit zijn uiteraard vakministers; maar bij de verkiezingen winnen de Islam-partijen altijd (87% van de bevolking is moslim), toch hebben tot nu toe katholieken deel uitgemaakt van de regeringen. Dat is niet voor niets.

 

Gerry van Klinken: over de onafhankelijksstrijd beginnend op 17 augustus 1945, het bewind van Sukarno en de dictatuur van Suharto.

Dit is een heel bijzondere periode in de geschiedenis van Indonesië.

De oudste grotschilderingen op de wereld die door mensenhanden zijn gemaakt bevinden zich in Frankrijk en Indonesië. Zij dateren beide uit ca. 40.000 vóór Christus.

Indonesië heeft zijn eigen geschiedenis, net zoals Nederland dat in 40.000 BC een moeras was.

Begin 17e eeuw meenden wat kooplieden uit Nederland dat zij Indonesië konden innemen ten behoeve van puur geldelijk belang.

Toen dan eindelijk in 1945 Indonesiërs de onafhankelijkheid uitriepen –liefst in een of andere samenwerking met Nederland overigens- schreeuwden veel Nederlanders moord en brand. Prof. Dr. Sj. Gerbrandy (protestant) oud-minister-president van Nederland presteerde het zelfs om een staatsgreep in Nederland te plannen om de zelfstandigheid van Indonesië met groot militair geweld tegen te gaan.

Het merkwaardige is dat dezelfde Gerbrandy eerder altijd predikte dat in de 16e eeuw de Nederlanden zich vanonder de knoet van de (katholieke) bezetters uit Spanje moesten bevrijden.

(Ons even merkwaardige volkslied zegt wel wat anders, maar dit terzijde)

Prof. van Klinken heeft een interessant c.v. Met zijn ouders geëmigreerd naar Australië toen hij één jaar oud was, studie natuurkunde aldaar, leraar natuurkunde in Indonesië, antropoloog/socioloog geworden, hoogleraar UvA, directeur KITLV.

Gepromoveerd op de moordpartijen door/onder Suharto.

Je moet ook zeker zijn inaugurele rede lezen. Zal jullie zeker aanspreken: 2 oktober 2013 ‘Murder in Maumere: Postcolonial Citizenship’, staat op internet; nota bene Maumere is de geboorteplaats van Frans Seda en daar ligt ook de ‘International Airport Frans Seda’

Gerry van Klinken’s laatste boek is uit 2014

The Making of Middle Indonesia – Middle Classes in Kupang town, 1930s-1980s 2014, open access http://booksandjournals.brillonline.com/content/books/9789004265424

 

Ayu Utami: behandelt de periode na 1998 waarin Indonesië een democratisch systeem heeft ingericht.

Met name de zeer geëngageerde Ayu Utami heeft heel interessante ideeën. In haar boeken behandelt zij onderwerpen als Islam versus andere (en ook oudere) geloven, extreem gelovigen en daaruit volgende terreur, democratie, seksuele vrijheid voor de vrouw, corruptie, milieuvraagstukken. Nogal wat onderwerpen die in Indonesië tot voor kort en nog op vele plekken, in de taboesfeer liggen.

Maar vooral ook onderwerpen die op mondiaal niveau spelen en om oplossingen schreeuwen.

Zij geeft een uitgebreid beeld van de veranderingen in Indonesië, die vooral voor ons in Nederland verrassend zijn, omdat de beeldvorming in ons land door eenzijdige berichtgeving in de media heel verwarrend is.

Zij schrijft in mooie metaforen, waardoor zij je aandacht pakt en je niet loslaat.

Over Ayu Utami zijn o.a. van Kester Freriks interessante artikelen en interviews te lezen op internet.

Na de inleidingen volgt een paneldiscussie, waaraan ook de toehoorders kunnen deelnemen.

Het belooft een interessante en spetterende middag te worden!

 

Logo